Model realizacji asystentury rodziny oraz kształcenia i doskonalenia zawodowego asystentów rodziny - wpływ nauki na otoczenie społeczne
Na zrębie subdyscyplin pedagogika społeczna i pedagogika rodziny oraz pracy socjalnej od 2009 roku na Wydziale Nauk Społecznych prowadzone są przez dr hab. Izabelę Krasiejko, prof. UJD pionierskie badania dotyczące kształtowania się nowego zawodu w Polsce – asystenta rodziny, wprowadzonego w 2012 roku ustawą o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej do pracy z rodzinami przeżywającymi trudności w realizacji funkcji opiekuńczo-wychowawczej w miejscu jej zamieszkania. Badania dotyczą m.in. rozumienia roli i dominujących działań asystenta rodziny przez jego realizatorów i otoczenie pracownicze.
Opracowano model metodycznego działania asystenta rodziny, który daje jego pracy wymiar wspierający i profilaktyczny oraz tym samym odróżnia jego postępowanie od działań innych służb społecznych. Autorska koncepcja metodyki asystenta rodziny oparta jest na pracy na zasobach, podejściu skoncentrowanym na rozwiązaniach, dialogu motywującym i koncepcji refleksyjnego praktyka. Na zamówienie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej została przygotowana monografia I. Krasiejko Asystentura rodziny. Rekomendacje metodyczne i organizacyjne oraz jej 2 część Asystentura rodziny wg ustawy o wspieraniu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”. Zawierają one wytyczne do wdrażania tej formy wsparcia rodziny dla gmin w całym kraju. Zostały rozesłane do wszystkich podmiotów, gdzie prowadzona jest asystentura rodziny oraz pierwsza z nich dostępna jest do pobrania na stronie MRPiPS w formie elektronicznej.
Kolejnym etapem badań było wypracowanie modelu kształcenia kandydatów i dokształcania realizatorów asystentury rodziny. W tym celu przeprowadzono edukacyjne badania nad działaniem (wyniki są opublikowane w monografii Krasiejko I., Łukasik B. (2017), Refleksyjna edukacja metodycznego działania w pracy socjalno-wychowawczej, Wyd. AJD, Częstochowa).
W celu doradztwa metodycznego realizowana jest doraźna współpraca z regionalnymi ośrodkami polityki społecznej, ośrodkami pomocy społecznej, centrami rodziny, zespołami placówek wsparcia dziennego, organizacjami pozarządowymi.
Systematyczna współpraca jest prowadzona ze Stowarzyszaniem „DLA RODZINY” w Częstochowie. Odbywa się ona w zakresie tworzenia i realizacji standardów pracy asystentów rodziny oraz wsparcia metodycznego dla pracowników.
Podjęto również współpracę z Caritas na Ukrainie (na prośbę jednego z pracowników – Maksyma Bondarenko), które to wdraża model asystentury do pracy z rodzinami pokrzywdzonymi w czasie konfliktu między Rosją a Ukrainą. W przygotowaniu jest monografia w j. ukraińskim, pokazująca wdrażanie opracowanego przez polską autorkę (Izabelę Krasiejko) modelu asystentury na Ukrainie.
Realizowane są również działania popularyztorskie poprzez wystąpienia na konferencjach dla praktyków oraz opiekę jako redaktor merytoryczny w latach 2015 - 2016 nad „Teczką pracy z rodziną”, prowadzenie rubryki autorskiej w latach 2015-2016 w czasopiśmie „Doradca w pomocy społecznej” oraz publikowanie artykułów w miesięcznikach dla pracowników pomocy społecznej: „Pracownik Socjalny”, „Pracownik Socjalny w Terenie”, „Problemy Społeczne”, oraz ogólnodostępnych tj. „Tygodnik Powszechny”.
Ponadto na zlecenie Pracodawców Rzeczpospolitej Polskiej opracowano mapę kompetencji dla zawodu asystent rodziny (I. Krasiejko (red.), (2018), Ekspertyza nr 1. Mapy kompetencji dla zawodów w obszarze pomocy społecznej, maszynopis).
